چرا امنیت هوش مصنوعی به اولویت مایکروسافت تبدیل شده است؟ با گسترش سریع استفاده از هوش مصنوعی در زیرساختهای سازمانی، مایکروسافت امنیت AI را به یکی از ستونهای اصلی استراتژی سایبری خود تبدیل کرده است. مدلهای هوش مصنوعی نهتنها دادههای حساس را پردازش میکنند، بلکه خود به هدفی جذاب برای مهاجمان تبدیل شدهاند. حملاتی مانند […]
با گسترش سریع استفاده از هوش مصنوعی در زیرساختهای سازمانی، مایکروسافت امنیت AI را به یکی از ستونهای اصلی استراتژی سایبری خود تبدیل کرده است. مدلهای هوش مصنوعی نهتنها دادههای حساس را پردازش میکنند، بلکه خود به هدفی جذاب برای مهاجمان تبدیل شدهاند. حملاتی مانند دستکاری دادههای آموزشی، تزریق پرامپت مخرب و سوءاستفاده از APIها نشان میدهد که امنیت سنتی دیگر پاسخگوی تهدیدات جدید نیست.
مایکروسافت Zero Trust را بهعنوان یک مدل امنیتی پیشفرض معرفی میکند که بر اصل «هرگز اعتماد نکن، همیشه بررسی کن» استوار است. در این مدل، هیچ کاربر، دستگاه یا سرویس—even در داخل شبکه—قابل اعتماد تلقی نمیشود. این رویکرد بهویژه در محیطهایی که هوش مصنوعی، کلاد و دسترسیهای توزیعشده نقش کلیدی دارند، اهمیت دوچندان پیدا میکند.
ترکیب Zero Trust با امنیت هوش مصنوعی باعث میشود دسترسی به مدلها، دادههای آموزشی و خروجیهای AI بهصورت پیوسته احراز هویت و ارزیابی شود. مایکروسافت با استفاده از ابزارهایی مانند Entra ID، Defender for Cloud و Sentinel تلاش میکند رفتار کاربران و سرویسهای AI را بهصورت بلادرنگ تحلیل کرده و هرگونه ناهنجاری را شناسایی کند.
در سال ۲۰۲۵، مایکروسافت تمرکز ویژهای بر استفاده از خودِ هوش مصنوعی برای تقویت Zero Trust دارد. تحلیل رفتاری مبتنی بر AI، شناسایی تهدیدات ناشناخته و واکنش خودکار به حملات، بخشی از این استراتژی هستند. این همافزایی باعث میشود سازمانها نهتنها در برابر تهدیدات فعلی، بلکه در برابر حملات آینده نیز آمادگی بیشتری داشته باشند.
امنیت هوش مصنوعی بدون Zero Trust عملاً ناقص است. مایکروسافت با ترکیب این دو رویکرد، مسیر جدیدی در دفاع سایبری ترسیم کرده که متناسب با پیچیدگی تهدیدات مدرن است. در دنیایی که مرز شبکهها محو شده و AI به قلب تصمیمگیریها راه یافته، Zero Trust دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است.